Streszczenie

Podczas przetwarzania i transportu biomasy można napotkać pewne problemy techniczne i ekonomiczne, związane głównie z dużą objętością biomasy, powodującą wysokie koszty jej transportu i zwiększenie zapotrzebowania na powierzchnię magazynową. Ponadto, wysoka zawartość wody przyczynia się do degradacji biologicznej surowca i jego przemarzania, co z kolei powoduje utrudnienia w transporcie. Różna zawartość wody w biomasie powoduje problemy z ustaleniem optymalnych warunków funkcjonowania urządzeń energetycznych i sterowania nimi. Wszystkie wspomniane problemy można zminimalizować dzięki zagęszczeniu materiału, które ujednolica właściwości użytkowe paliwa.

Do głównych zalet procesu zwiększania gęstości biomasy w porównaniu z surowcem niezagęszczonym zaliczamy:

• Zwiększenie gęstości (od 80-150 kg/m³ dla słomy i 200 kg/m³ dla trocin, do 600-700 kg/m³ po zagęszczaniu, choć możliwe jest osiągnięcie wyższych wartości). Obniża to koszty transportu, zmniejsza zapotrzebowanie na bardzo duże powierzchnie magazynowe i upraszcza przenoszenie paliwa.
• Zwiększenie wartości energetycznej biomasy oraz bardziej jednolity skład, co wpływa na polepszenie warunków spalania i jego efektywność.

Główną wadą procesu zagęszczania biomasy są stosunkowo duże nakłady energetyczne potrzebne do produkcji peletów i brykietów. Skutkuje to wzrostem ceny produktu wyjściowego w postaci peletów i brykietów. Wartość opałowa, zawartość wody i skład chemiczny są w przybliżeniu takie same dla obu produktów, ale gęstość oraz odporność jest zazwyczaj wyższa dla peletów. Zasadnicza różnica pomiędzy peletami a brykietami polega na ich rozmiarach. Pelety mają długość 4-5 razy większą niż średnicę (około 6-12 mm), natomiast brykiety mają średnicę ok. 80-90 mm, lub, w przypadku pryzm, wymiary 150 x 70 x 60 mm. Brykiety i pelety są surowcem łatwym do aplikacji w instalacjach w pełni zautomatyzowanych zarówno w gospodarstwach domowych jak również w większej skali.

Brykiety są stosowane głównie jako zamiennik drewna opałowego w gospodarstwach domowych i są aplikowane do pieca ręcznie. Pelety natomiast, ze względu na swoją wielkość, stałą zawartość wody i skład chemiczny, mogą być podawane do pieca automatycznie za pomocą specjalnych podajników. W związku z tym, piece i kotły opalane peletami są łatwe w obsłudze i oferują komfort pracy zbliżony do systemów olejowych. W Szwecji pelety są wykorzystywane przede wszystkim jako substytut węgla w dużych elektrowniach. W tym celu trociny są peletowane w celu zmniejszenia kosztów transportu i magazynowania, zaś pelety przed spalaniem są mielone w specjalnych młynach.

Cały dokument